ساختار خانواده و ویژگی های شخصیت در بیماران اقدام کننده به خودکشی: مقایسه بین افراد استفاده کننده و غیر استفاده کننده از خدمات بهداشت روان

مقدمه: سازمان جهانی بهداشت تخمین زده است که یک میلیون نفر در دنیا بعلت خودکشی می میرند . افراد در دامنه سنی 15 تا 44 سال خودکشی یک عامل عمده مرگ مطرح می باشد. مطالعه حاضر در صدد یررسی تبیین کنده های شخصیت و ساحتارخانواده از عدم استفاده از خدمات بهداشت روان در افراد اقدام کننده به خودکشی است. روش: در مطالعه مقطعی حاضر، 100 بیمار اقدام کننده به خودکشی در دامنه سنی 18 تا 60 سال که در فاصله ماههای دی 92 تا اردیبهشت 1393 به بخش مسمومیت های بیمارستان علی اصغر(ع) ارجاع شده بودند با استفاده از ابزارهای neo جهت سنجش پنج عامل شخصیت و fad جهت سنجش کارکرد خانواده و ابزار سنجش موانع استفاده از خدمات بهداشت روان مورد ارزیابی قرار گرفت. از روش های آماری مقایسه میانگین ها و کای اسکوور جهت تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که در بازه زمانی 5 ماهه جمع آوری اطلاعات 43% از بیماران اقدام کننده به خودکشی ویزیت روانپزشک و روانشناس نداشتند و 57% از خدمات حرفه ای استفاده کرده اند.بین دو گروه از لحاظ متغیرهای جمعیت شناختی تفاوت معنی داری مشاهده نشده است.ویژگی های شخصیت و ساختار خانواده بین دو گروه متفاوت است. بیمارانی که روانپزشک را ویزیت نکرده بودند از لحاظ شخصیت درونگرا و رواننژند بودند و از لحاظ ساختار خانواده آسیب هایی را در ارتباط، نقش، درگیری عاطفی و عملکرد کلی خانواده نشان داده بودند. بحث و نتیجه گیری: به منظور استفاده بیشتر از خدمات بهداشت روان، بایستی برنامه هایی درمانی و آموزشی بر روی اهمیت هیجان و آموزش پاسخ های هیجانی مناسب در خانواده هایی که بیماران روانپزشکی دارند، متمرکز شود. کلید واژه: ویژگی شخصیت، کارکرد خانواده، موانع استفاده از بهداشت روان، اقدام به خودکشی